Przez setki lat zamieszkiwali je reprezentanci wielu narodów, religii i kultur. Ukraińcy, Polacy, Niemcy, Ormianie, Wołosi, Karaimowie i Żydzi; rzymsko- i greko-katolicy, wyznawcy prawosławia i religii mojżeszowej, przedstawiciele Wschodu i Zachodu. Zgodna koegzystencja tych nacji przez wieki kształtowała historię Lwiego Grodu, tworzyła jego piękno i niepowtarzalny klimat, pozostawiając ogrom bezcennych zabytków architektury i sztuki. Pomimo zmiennych kolei losu doświadczających miasto, wiele z nich przetrwało do naszych czasów.

Na wystawie zaprezentowano kilkadziesiąt obrazów i grafik przedstawiających wygląd i życie miasta oraz jego mieszkańców, powstałych od XVII do XX wieku.

Na szczególną uwagę zasługują dzieła Karola Auera i Antoniego Lange, miedzioryt Abrahama Hogenberga z 1618 roku, lwowski pejzaż Erno Erba oraz imponująca Panorama osiermnastowiecznego Lwowa, pędzla Zygmunta Rozwadowskiego i Stanisława Janowskiego (szer. ponad 8 m). Ponadto wyeksponowano wyroby rzemiosła artystycznego oraz militaria będące dziełem lwowskich rękodzielników.

W zamyśle organizatorów wystawy miała ona stanowić dla zwiedzających zachętę do osobistego odwiedzenia Lwowa i poznania jego piękna.