Podobnie jak większość twórców powojennych, autorka Zapisu socjologicznego do fotografii dochodziła drogą amatora: poprzez namiętne robienie zdjęć, spotkania, dyskusje, wzajemną krytykę w gronie zapaleńców. Może to właśnie sprawiło, że dzieło Zofii Rydet nie zna ograniczeń; wzięło się z potrzeby, nie z kalkulacji.
Dopiero w wieku bardzo dojrzałym – w momencie sprecyzowania koncepcji Zofia Rydet miała 67 lat – zaczęła tworzyć swoje opus magnum: Zapis socjologiczny, cykl niemający odpowiednika w polskiej fotografii – portret ludzkiej rodziny we wnętrzu.
Na główny trzon całego zbioru fotografii Zofii Rydet – obrazy określane jako ujęcia kanoniczne – złożyły się wizerunki mieszkańców wsi i miast, powstałe w różnych rejonach Polski oraz za granicą. Łączy je ścisły rygor kompozycyjny. Ukazują ludzi – pojedynczo, w parach lub w grupie, na tle wybranej ściany ich mieszkania. Fotografie wykonano przy użyciu lampy błyskowej, z zachowaniem jak najszerszego obrazu całego wnętrza oraz jak największej głębi ostrości. Pierwsze precyzyjne notatki autorki dotyczące prac nad Zapisem socjologicznym pochodzą z 1978 roku. Ten cykl, na który złożyło się także kilka mniejszych, dopełniających zestawów fotografii (Obecność, Mit fotografii, Kobiety na progach, Zawody), kontynuowany był przez artystkę aż do lat 90.
W całości zdigitalizowany cykl (ponad 12 000 zdjęć) można oglądać na www.zofiarydet.com.
Zofia Rydet uznawana za jedną z najwybitniejszych postaci polskiej fotografii urodziła się 5 maja 1911 roku w Stanisławowie, na Kresach Wschodnich, W 1933 roku ukończyła Główną Szkołę Gospodarczą w Snopkowie pod Lwowem, następnie pracowała w biurze Orbisu w Stanisławowie. Tam zastała ją wojna i kolejne okupacje: sowiecka oraz niemiecka. Po wojnie i krótkim pobycie w Rabce (z którą silnie związana była do końca życia) osiedliła się w Bytomiu i prowadziła tam sklep papierniczo-zabawkarski.
W wieku 40 lat odżyła w niej młodzieńcza fascynacja fotografią. W 1954 roku, zachęcona sukcesami w lokalnych konkursach fotograficznych, wstąpiła do Gliwickiego Towarzystwa Fotograficznego, gdzie rozwijała umiejętności i nawiązywała ważne przyjaźnie z innymi fotografami. W 1961 roku, już jako członkini ZPAF przeprowadziła się z Bytomia do Gliwic, gdzie od 1963 roku uczyła fotografii na Politechnice Gliwickiej. Zofia Rydet zmarła 24 sierpnia 1997 roku, w Gliwicach.
Prace fotograficzki znajdują się w najważniejszych zbiorach polskich, w tym: w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, w Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum Fotografii w Krakowie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, a także zagranicznych: m.in. w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Centre Georges Pompidou w Paryżu, Museum of Modern Art w Kioto i w National Museum of Photography, Film and Television w Bradford.
Główna część jej dorobku artystycznego aktualnie znajduje się w depozycie Fundacji im. Zofii Rydet, której celem jest promocja i redefiniowanie twórczości artystki.
Prace zostały udostępnione dzięki uprzejmości Fundacji im. Zofii Rydet w Krakowie
Koordynator wystawy: Elżbieta Skromak
Organizator: Muzeum Regionalne w Stalowej Woli
