Olga Boznańska

data: 18 kwietnia – 22 czerwca 2003
kurator:
inne:
link:

Zakończona 22 czerwca 2003 wystawa malarstwa Olgi Boznańskiej z Muzeum Narodowego w Krakowie wzbudziła wielkie zainteresowanie wśród gości stalowowolskiego Muzeum Regionalnego. Obejrzało ją około 4 tysiące zwiedzających, głównie gości indywidualnych, którzy przyjeżdżali nawet z odległych miast.

Wystawa ta została umieszczona przez tygodnik „Wprost" na pierwszym miejscu ogólnopolskiej listy bestsellerów wystawienniczych w czerwcu 2003.

Na wystawie w Stalowej Woli zostało pokazanych 30 obrazów. Uzupełnieniem prezentacji malarstwa była ekspozycja ukazująca samą artystkę na zachowanych fotografiach z epoki i autoportretach. Zwiedzający mogli też obejrzeć dwa krótkie filmy biograficzne poświęcone Boznańskiej, Jeden w reżyserii Przemysława Młyńczyka, niezależnego twórcy związanego z Fundacją Młodego Kina, nakręcony w roku 2000, z udziałem Teresy Budzisz–Krzyżanowskiej, która czyta teksty Boznańskiej. Autor muzyki - Michał Urbaniak. Drugi film to produkcja telewizji edukacyjnej z roku 1979. Wystawie towarzyszy katalog opracowany przez kuratora wystawy, Annę Król.

Malarstwo O. Boznańskiej trudno zaliczyć do określonego kierunku czy prądu. Zawsze podążała własną drogą, realizując własne cele twórcze. Malując wykorzystywała niewielką gamę barw, ale jednocześnie potrafiła wydobyć z nich mnóstwo tonacji, odcieni

i półtonów. Na temat jej przynależności do grona impresjonistów trudno o jednoznaczną odpowiedź. Z impresjonizmem łączyła ją bezsprzecznie fascynacja kolorem, ale jakby zamglona, stonowana kolorystyka jej obrazów niewiele ma wspólnego z feerią barw Moneta czy van Gogha.

W przeciwieństwie do impresjonistów unikała również pracy w plenerze. Przekonanie, iż kolor potrafi odzwierciedlać charakter i nastrój stanowi wspólny pogląd na sztukę z niektórymi nabistami. Przede wszystkim jednak była genialną portrecistką – z wielka siłą wyrazu potrafiła portretować nie tylko twarze, ale dusz.

Do wybitnych dzieł tego gatunku należą m.in. „Portret panny Dygat", „Portret malarza Pawła Nauena", „Dziewczynka z chryzantemami", „Portret młodej kobiety w bieli" czy cała seria autoportretów.Namalowała sporo portretów polskiej oraz francuskiej arystokracji i inteligencji (m.in.H.Sienkiewicza, G.Reval). Rzadko sięgała do innych rodzajów malarstwa, lecz gdy to robiła efekt był znakomity. Mało malowała pejzaży, najczęściej miejskie („Motyw z Paryża"), niewiele martwej natury („Martwa natura z wazą"), czasem wnętrza („Wnętrze paryskiej pracowni"), chętnie zaś wykorzystywała kwiaty jako temat prac („Złote róże", „Anemony") i wtedy na jej obrazach nie widać smutku, który emanuje często z dzieł o innej tematyce.

We wszystkich gatunkach przejawia się malarski kunszt artystki, szczególnie w użyciu koloru i światła oraz wprowadzania klimatu ulotnej eteryczności. O.Boznańska nie próbuje wywołać swoim malarstwem gwałtownego efektu, skłania do skupienia się na obrazie i kontemplowania go bez pośpiechu – wtedy dopiero można odkryć całe zawarte w nim piękno.

Olgę Boznańska należy bezsprzecznie uznać za najlepszą polską malarkę, z pewnością zalicza się również do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich.

Spis obrazów na wystawie w Muzeum Regionalnym w Stalowej Woli

1. Zabudowania miejskie I, 1885

2. Cyganka, 1888

3. Bretonka - szkic do obrazu, 1890

4. Portret kobiety w białej sukni, 1890

5. Portret malarza Paula Nauena, 1893

6. Portret malarza Józefa Czajkowskiego, 1894

7. Złote róże, 1896

8. Portret Ireny Zbigniewiczowej, 1896

9. Studium wnętrza krakowskiej pracowni artystki

10. Portret dwóch młodych dam, 1898

11. Portret trzech sióstr, ok. 1900