Styl, jaki wówczas rodził się w Europie, polscy artyści przyjęli i twórczo zaadaptowali. Nowoczesność, prostota, dekoracyjność nurtu art déco, wzbogacona o elementy charakterystyczne dla polskiej sztuki ludowej sprawiły, że ten kierunek stał się wręcz oficjalnym stylem odrodzonej Polski.

Charakterystyczne cechy formalne art déco: wyraźna, zgeometryzowana linia, płaska plama barwna, zrytmizowana kompozycja złożona z uproszczonych, dekoracyjnie zestawionych elementów uwydatniających jednoznaczność przedstawianego tematu, najpełniej wyraziły się właśnie w grafice użytkowej tamtych lat, m.in. w sztuce plakatu, któremu w życiu politycznym, gospodarczym, społecznym i kulturalnym odrodzonego państwa przypadła ważna rola. Z samej swej definicji pełnił on wówczas najlepiej zadania utrwalania, informowania i uświadamiania idei oraz rzeczy istotnych, jak i po prostu modnych.

Dzięki udostępnieniu blisko stu plakatów art déco z bogatych zbiorów Muzeum Etnografii i Rzemiosła Artystycznego we Lwowie, pojawiła się możliwość, by ta niezwykle ważna dla dziejów sztuki polskiej XX wieku dziedzina plastyki pełniej zaistniała w świadomości współczesnych polskich odbiorców. Stalowa Wola jest przy tym miejscem szczególnie dobrze korespondującym z tematem wystawy, jako miasto powstałe w czasach II Rzeczypospolitej i budowane także w stylu art déco.

Jednocześnie wystawa przenosi nas w klimat tamtych lat, przypominając poprzez treść eksponowanych plakatów, wydarzenia fakty i przedmioty nierozerwalnie związane z epoką 20-lecia międzywojennego.