Cmentarne Anioły – wystawa fotografii Mieczysława Wrońskiego

Jest to wystawa organizowana przez Muzeum Regionalne, ale prezentowana poza jego siedzibą. Miejscem jej eksponowania będą kolejno stalowowolskie kościoły:

Anioł z łac. angelus, z greckiego angelos a hebrajskiego mal'ak, oznacza wysłannika. Określenie to odnosi się do funkcji tych bezcielesnych duchów, jako wysłanników Boga pełniących wielorakie zadania. Na pierwszy plan wysuwa się ich pośrednictwo między światami: boskim i ludzkim. Oni to zostali posłani przez Boga aby kierować ludzi na drogę ku zbawieniu. O nich mówią teologowie, poeci, malarze i dzieci.

Szeroko pojęta tematyka anielska pojawia się w sztuce polskiej z chwilą przyjęcia chrześcijaństwa. Spotykamy ich w tympanonach portali, w pałacach, muzeach, kościołach a także na cmentarzach. Wszystkie te przedstawienia inspirowane są tekstami biblijnymi i apokryficznymi. Przemawiają one do widza z gotyckich sklepień kościołów i barokowych ołtarzy czy też klasycystycznych nagrobków, na których stoją w zadumie jako posłańcy Boga i piewcy jego chwały, opiekunowie ludzi i bolejący żałobnicy, czy w końcu zwiastunowie rzeczy ostatecznych. Z reguły artyści starali się przedstawiać aniołów w postaci ludzkiej ze skrzydłami, o twarzy młodzieńców bądź też dzieci, czasami ubranych we wspaniałe szaty lub też zupełnie nagich i bosych (jako symbol niewinności i oderwania się od spraw ziemskich). Również w zależności od atrybutu ich symbolika była odmienna np. anioł z mieczem symbolizował gniew Boży, z wagą sprawiedliwość a z narzędziami męki miłosierdzie Boże. Ten schemat przedstawienia wywodzi się jeszcze z czasów starochrześcijańskich. W sztuce sakralnej pojawiają się także wyobrażenia samych główek aniołów, zazwyczaj w otoczeniu chmurek.

Aniołowie w sztuce sepulkralnej w zasadzie na dobre pojawiają się dopiero w epoce romantyzmu i jak widać zyskały sobie ogromną popularność. Dziś nie ma praktycznie cmentarza, na którym nie można by spotkać tematyki anielskiej. W końcu aniołowie zostali wysłannikami Najwyższego po to, byśmy szli do Ziemi Obiecanej z nadzieją, że ten, który stworzył aniołów, doprowadzi człowieka wraz z nimi i przy ich pomocy do „nieba nowego i ziemi nowej". Oni też mają przygotować świat na powtórne przyjście Boga. Oczywiście te najpiękniejsze anioły cmentarne przemawiające do widza ogromną głębią symbolizmu powstały w XIX i na początku XX wieku w znanych warsztatach kamieniarskich Krakowa, Tarnowa, Bochni czy Mielca.

Mieczysław Wroński
Urodzony w 1947 roku w Rakszawie. Z zawodu informatyk, mieszka w Stalowej Woli. Fotografią interesuje się od dzieciństwa. Wystawa „Cmentarne anioły" jest jego drugą wystawą indywidualną. Pierwszą wystawą była wystawa „Pary", która prezentowana była w Stalowej Woli, Rakszawie, Leżajsku, Łańcucie i Rzeszowie. Ponadto swoje dotychczasowe prace fotograficzne prezentował na kilku wystawach zbiorowych na terenie całego kraju. Uczestniczy w wielu konkursach fotograficznych oraz plenerach fotograficznych. W swoich poszukiwaniach fotograficznych bardzo chętnie wraca do ulubionych miejsc i tematów, próbując oddać ich formę i nastrój, jakie kiedyś utrwalił sobie w pamięci. Jednym z takich tematów jest właśnie temat Cmentarnych aniołów.

Kontynuując przeglądanie tej strony, akceptujesz pliki cookies. Więcej na ten temat możesz dowiedzieć się w naszej Polityce prywatności.
Zaakceptuj