Obchodzone dzisiaj Święto Wojska Polskiego ustanowił 30 lipca 1992 roku Sejm RP upamiętniając tym samym tę wielką wiktorię. Jednak już w 1923 roku Minister Spraw Wojskowych gen. broni Stanisław Szeptycki wydał 4 sierpnia rozkaz nr 126, ustanawiając tym samym Święto Żołnierza.

Wybrano datę 15 sierpnia, gdyż tego dnia 1920 roku, w godzinach nocnych pierwsze oddziały 21 Dywizji Górskiej rozpoczęły forsowanie rzeki Wieprz pod Kockiem. Rozpoczęto w ten sposób kontrofensywę, w wyniku której rozbito wojska rosyjskiego Frontu Zachodniego pod dowództwem Michaiła Tuchaczewskiego.

Jednym z ważnych fragmentów Bitwy Warszawskiej było zdobycie 15 sierpnia przez kaliski 203. Ochotniczy Pułk Ułanów sztabu 4. Armii sowieckiej w Ciechanowie, a wraz z nim – kancelarii armii, magazynów i jednej z dwóch radiostacji, służących Sowietom do utrzymywania łączności z dowództwem w Mińsku.

Po skutecznej obronie Warszawy polskie oddziały przystąpiły do kontrofensywy i działań pościgowych.

Zwycięstwo Polaków w wojnie polsko-bolszewickiej zadecydowało o zachowaniu młodej polskiej niepodległości i przekreśliło plany rozprzestrzenienia komunizmu na Europę Zachodnią.

Warto pamiętać iż autor planu zwycięskiej bitwy warszawskiej i jej główny koordynator, gen. mjr. TADEUSZ JORDAN-ROZWADOWSKI (1866–1928), od 11 do 15 września 1914 roku przebywał w rejonie Zaklikowa, Rozwadowa, Zbydniowa i Zaleszan. Osobiście do samego końca nadzorował odwrót austro-węgierskiej 4. Armii z Lubelszczyzny.