Wystawa obejmuje kilkadziesiąt dzieł – obrazów olejnych, akwarel i rysunków, pochodzących ze zbiorów prywatnych i placówek muzealnych z całej Polski w tym między innymi kompozycje rodzajowe, prace inspirowane sztuką Japonii, autoportrety, krajobrazy zimowe czy mistrzowskie sceny z polowań.

JULIAN FAŁAT (1853-1929) malował przede wszystkim akwarele; sceny myśliwskie w zimowej scenerii (do najbardziej znanych należą „Oszczepnicy” i „Powrót z polowania”), dzikie zwierzęta, pejzaże, widoki architektury, typy ludowe i portrety, a także sceny rodzajowe. Był także autorem zimowego pejzażu w panoramie „Berezyna”, który zawistni Kossakowie pocięli na kawałki. W swojej twórczości w niezrównany sposób potrafił kreować nastrój i emocje. Początkowo tworzył w konwencji realistycznej, z czasem rozjaśnił paletę, zbliżając się do założeń impresjonizmu. Około 1900 r. w jego malarstwie, zwłaszcza w nastrojowych, wyciszonych pejzażach, ujawniły się wyraźne związki ze sztuką Japonii.

Fałat był pierwszym polskim malarzem o chłopskim rodowodzie, który zdobył artystyczne wykształcenie wyłącznie o własnych siłach, bez pomocy rodziny i stypendiów. Jego zainteresowanie malarstwem akwarelowym wynikało z biedy – nie stać go było na drogie farby olejne. Ukończył krakowską Szkołę Sztuk Pięknych, której w 1895 roku został rektorem i którą gruntownie zreformował przekształcając w Akademię Sztuk Pięknych. W późniejszym okresie zaangażował się w działalność Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”.

Wystawie towarzyszy katalog-album.

Kuratorka wystawy: Anna Król

Współpraca: Anna Szlązak

Czynna codziennie: pon., śr., czw., pt. 8-15.30, wt., 8-18; soboty, niedziele 16-19.