Sławę przyniósł mu cykl drzeworytów do Apokalipsy św. Jana, które powstały w 1498 roku. Miały wstrząsnąć ludźmi, zmuszać do przeżyć, modlitwy, rozważań. W latach dwudziestych XVI wieku był już jednym z najsłynniejszych artystów w Europie. Był też zapewne pierwszym artystą w północnej Europie, który namalował tak wiele autoportretów. Oprócz działalności artystycznej Dürer wsławił się jako teoretyk sztuki, zajmował się perspektywą i proporcjami ludzkiego ciała.
Obok luźnych prac graficznych autorstwa Dürera nie ujętych w cykle można będzie podziwiać jego geniusz graficzny na podstawie kilku prac pochodzących z wielkich cykli, takich jak Apokalipsa św. Jana, Wielka Pasja czy Życie Maryi Panny.
Na wystawie oprócz grafik Dürera prezentowane będą prace artystów jemu współczesnych, w tym przede wszystkim Łukasza Cranacha – rówieśnika Dürera, dzięki któremu niemiecka sztuka przybrała formy i treści Odrodzenia. Pozostali autorzy eksponowanych grafik to artyści niemieccy i włoscy z przełomu XV i XVI w.: Hans Sebald Beham, Hans Burgkmair, Albert Glockendon, Daniel Hopfer I., Ludwig Krug, Hans Leonhard Schaufelein, Martin Schongauer, Michael Wohlgemuth, Martin Zatzinger, Giulio di Antonio Bonasone, Adamo Ghisi, Giorgio Ghisi, Marcantonio Raimondi, Adamo Scultori, Enea Vico i Beatricus.
Prezentowany zbiór ponad 100 grafik pochodzi ze zbiorów Muzeum Wschodniosłowackiego w Koszycach, a ściślej mówiąc jest częścią spuścizny Imricha Henszlmanna, który testamentem przekazał w 1888 roku całą swoją bogatą i różnorodną kolekcję tamtejszemu muzeum.
